...................................................................Bu şiirim sanadır ela gözlüm!
Çıkar baronları ne bıraktılar insanlığa
Güzelim dünyada
Yaktılar, yıktılar cennet doğayı
Dengeyi bozdular şırıl şırıl akarken ırmaklar
Börtü böcek, ne varsa öldürdüler
Altın, yol diye diye dağları yok ettiler
Denizlerde fokları katlettiler
Bir haarp kurdu şeytanın müritleri
Uyuyan depremleri uyandırdılar
Tetiklendi faylar
Katledildi masum insanlar, hayvanlar
Planlı yangın çıkardılar
Yeşil alanlar yakıldı, canlar yok edildi
Siyasiler atıp tutu
’’ Yeniden ağaçlandırılacak, doğa canlanacak!’’
Baktık ki bir yıl sonra
Devasa oteller, villalar inşaa ettiler
Denizler kirletildi
Lağım çukuruna dönüştürdüler
Siyanür bataklığına döndü çiçek kokan toprak
Sular zehirlendi, tarım yok edildi
Her sebze meyvenin genleri ile oynandı
Hastalıklara buladılar bizi
Aşı dediler; dayattılar, bilinmezlikleri şırınga ettiler
Bize , doğaya öyle bir denklem kurdular ki
Uyutulduk resmi ağızların söylemlerinde
Farkında olduk, olmadık
Biz onların değirmenlerine su taşıdık hoplaya zıplaya
Şimdi ne yaşam kaldı, ne de gülen yüzler
Kin ve nefret akıyor yüreklerden, yüzlerden
Dünyada hayat bitiyor yok sayarlarken insanlığı
Uyanmazsan insanlarda yok edilecek
Kendi düzenlerinde
Köleleşmiş bir dünya kuracaklar acımasız
Çaresiz ölümü beklercesine
Kolumuzu, kanadımızı kestiler işkence edercesine
Kürşat ruhu
Asena direnci kalkmalı ayağa
Uyanma vakti
Birleşme vakti
İsyan vakti
Yollar, meydanlar bizi bekler
Mavi gözlü bir önder
’’Milli İhtilâl’’ der en önde gider!..

Zafer Direniş
...

Lahey