Gece Çayın Işığı
Geceye çöken sızı iner çayın rengine
Billurdan rüyaların akıbeti bilinmez
Yeni güfte bulunur sükûtun ahengine
Sözün tılsımı ile tozlu ayna silinmez

Çay karası gecenin ilham aldığı unsur
Şeb-i yelda sabaha en uzak iklim olur
Onca hüzün cem iken sanki üflenilir Sur
Sabah cümle sinede tabirsiz vehim olur

Bir dem Leyla incelir suda saçını tarar
Mecnun’un rüyasını alt üst eder bu ahval
O dem çöllere düşer ölen Leyla’yı arar
Mahşerde hitam bulur gönlündeki sırlı hâl

Gece ay hüzün gülü gökte asılı kandil
Leyla ayın on dördü gönle nüzul ışığı
Sükût güvenli liman oraya sığınır dil
Vaziyet hüzne tevil avutmaz ki âşığı

Biz çayı sevdik diye o da bizi sevdi hep
Şiir çıktı payına nâçar iklimimizden
Yazılıp çizilenin cümlesi çaydan sebeb
Düşe kalka yol alır kalem gittiği izden...
Ankara,9 Haziran 2021 İbrahim Kilik