3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
642
Okunma
Gözlerim gökyüzünde, bulutları tarıyor.
Oradan uzanacak, bir dost eli arıyor.
Bıktım usandım ardık, zulme baş kaldırmaktan.
Taze sürgünlerimi, rüzgâra çaldırmaktan.
Alt dallarım kırıldı, çok eğmek istediler.
Uzanarak başıma, hep değmek istediler.
Çürük ağaçlar gibi, yoktu benim kovuğum.
Kırıldıkça uzadım, çünkü ben bir kavağım.
Terbiye edilemez, zora gelmez dallarım.
Aşağıya eğilmem, hep göğe el sallarım.
Biliyorum sonunda, devirip yıkacaklar.
Hiç eremedikleri, başımı yakacaklar.
Ama ben göçerken de yönümü çizeceğim.
Altımda kalacaklar, onları ezeceğim.
(Onuncuköylü)
5.0
100% (3)
Cevap Yaz