O hakîkate hayrân,
Ahlâkıyla seyrân,
Huseynim ALLAH derken
Gıbtâ ediyor devrân…

Muhteşem bir liyâkât,
Son raddede sadâkât,
Huseynim ALLAH derken
Bâtıla lâ refâkât…

Sorar ehl-i kubûra,
Helâl demez kusûra,
Huseynim ALLAH derken
Maksat, ermek huzûra…

Feyz alırken âlimden,
Korkmadı hiç zâlimden,
Huseynim ALLAH derken
Kutsandı avâlimden…

Dâvâsına kamberdi,
Nûr kokulu amberdi,
Huseynim ALLAH derken
Sanki bir Peygamberdi…

Gözetirken muhtâcı,
Hiç yılmayan intâcı,
Huseynim ALLAH derken
İnancıydı baştâcı…

Tüm hurâfâtı söker,
Hep serçeşmeden döker,
Huseynim ALLAH derken
Sanma zulme diz çöker…

Çıkarsız inanç atı,
Tâviz vermekte katı,
Huseynim ALLAH derken
Şâhittir, Doğu-Batı…

Olacakları gördü,
Dünyâya karşı kördü,
Huseynim ALLAH derken
Kim ona çorap ördü?..

Nihâyet o gün geldi,
Yezid hukûku deldi,
Huseynim ALLAH derken
Emri (!) biatlı eldi…

Bi’at olmaz zorâkî,
Beden fâni, Rûh bâkî,
Huseynim ALLAH derken
"Doldur şerbeti sâkî"…

Hak ve bâtıl cephede,
Akbabalar tepede,
Huseynim ALLAH derken
Günâh-sevâb, sepete…

Kûfe, alpini sattı,
Ateşe körük attı,
Huseynim ALLAH derken
Acabâ kim battı…

İhanetle harlanır,
Cesâretle dağlanır,
Huseynim ALLAH derken
Basîretler bağlanır…

On Ekim’de o dehşet,
Akıl almaz bir vahşet,
Huseynim ALLAH derken
Mevlâm, sebâtı bahşet…

Elli-beş’le cengâver,
Ümmete, pak vecdâver,
Huseynim ALLAH derken
Manzara, dehşetâver…

Çağırsalar yüz defâ,
Deseler "sonun cefâ",
Huseynim ALLAH derken
Gösterir ahde vefâ…

Irak tuttu hirâsı,
Gözetirken mîrâsı,
Huseynim ALLAH derken
Kandı onun kirâsı!..

Kerbelâ, bir uyanır,
Arz, kızıla boyanır,
Huseynim ALLAH derken
Buna cân mı dayanır?..

Bir yiğit yüze karşı,
Harâmdır bazar-çarşı,
Huseynim ALLAH derken
Figân, inletir arşı…

Düşenler yürek dağlar,
Ak gözleri kan ağlar,
Huseynim ALLAH derken
Îmânı, onu bağlar…

Kavrulurken ciğeri,
Yoktu eğer-meğeri,
Huseynim ALLAH derken
Unutmadı değeri…

Târihte kara levhâ,
Devrildi koca devhâ,
Huseynim ALLAH derken
Kimlere kaldı nevhâ?..

Kuyu kazan inlesin,
Yer-gök bunu dinlesin,
Huseynim ALLAH derken
Ey müslüman nerdesin?..