Böylesi güzellik, görmedi Evren
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor
Baksa efsunlanır, mest olur çevren
Gülüşü, hayali, us’tan gitmiyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Bakınca gülüyor, göz bebekleri
Hissedersin uçan, kelebekleri
Yığılır gönlüne, aşk öbekleri
Onun gözlerin de, güneş batmıyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Ayıramam seni, sevda gülünden
Bir duble mey içsem, ölmem elinden
Hele şarkı dinle, tatlı dilinden
Ona olan hasret, inan bitmiyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Bağlıyım elbette, yemin andıma
Engel olamadım, yıkık bendime
Rüyadayım hala, sordum kendime
Sensiz yaşamaya, aklım yatmıyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Yıllar yılı ben de, sen oldun gündem
Dilerim Râb’bimden, bitmesin bu dem
Bu nasıl güzellik, bu nasıl endam
Gönül başkasın da, aşkı tatmıyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Önümden geçerken, salınışların
En küçük sözüme, alınışların
Hele zaman zaman, yanılışların
Yanıyor yürek ya, duman tütmüyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Bak bu Lüzumsuz’u ne hale koydun
Oku fırlatmaya, hazır bir yaydın
Aşığım ben sana, yâr gözün aydın
Sen de güzelliği, zaman yutmuyor
Yüzüne bakmaya, yürek yetmiyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ