Hasene-i câriyye, evlat, kitap bırak da
Ölünce de yaşayan, üç kişiden biri ol.
Yelkenleri indirme, hafif zor karşısında
Ölmeden ölme sakın, yaşa, yaşat, diri ol.

Yıkıcılar çoğaldı, koru kendi bendini
Küfür tekrar nüksetti, gel yenile andını
İnsanlığın hayrına, vakfeyle sen kendini
Her canlıya feyiz saç, İslâm’ın bir nûru ol.

Şöyle dursun kilimi, evde yoksa da çulu
Sakın ola hor görme, onlarda Hakk’ın kulu
Garîp ve gurâbâyı, öksüz, yetim ve dulu
Koru, gözet fakiri, kimsesizin sûru ol.

Uzak sanma eceli, belki de yakın göçün
Senin görevin nedir, yaratıldın sen niçin?
Her iki cihanda da, huzurlu hayat için
Tut Allah’ın emrini, günahlardan berî ol.

Oyalanma boş yere, yarınlara azık sal
Aksatmadan beş vakit, Hakk’ın kapısını çal
“Kâlû belâ”dan beri, ahitlere sadık kal
Allah’a, kula karşı, sen sözünün eri ol.

Nefis ile şeytanı, nasıl getirsek dize?
Eylediğim nasihat, hem nefsime hem size
Zor olsa da dizginle, bakma geline, kıza
Kapat da gözlerini, haramların körü ol…

Hanifi KARA