ey sevgili
rüzgarın yelelerine takılıp
geldim sana
başında iki melek’le dualar ediyorduk
içinden geçmişliğin
yansıyordu etrafa
baharlar kır çiçeklerini
serpiyordu her tarafa


ben sana müptela
sana esrik ruhumla
kalbimin dehlizlerine
saklıyordum binlerce seni
evet binlerce sen diyorum

sayfa sayfa hayalin
durmadan geçiyor
ve sen durmadan akıyorsun
kalp odacıklarıma
bir el atsan artık sol yanıma
hissetsen binlerce varlığına
nasıl baktığımı

sen sevgili
söyle hiç geldimmi uykularına
hissettinmi avuçlarımı
gezerken saçlarında
ağlayan yüreğimden
gözlerime göçüp
üzerine damlayan
yaşlarımı hissettin mi

söyle sevgili
bedenimden firar edip
binlerce kilometreleri bir ışık hızıyla
sana gelen ruhumu
hissettin mi uykularında

bilinmez duvarların arkasındayım
ne yapacağını bilmeyen
öksüz bir çocuk gibi

eğer hissettiysen
varlığımı kalbinde
ne olur gel
dua ol
sana açılan ellerimde
Hülya Çelik