Aklımın taşları

bu nasıl bir işkence
aklımı közlüyorlar kızgın ateşte
beyaz bayrak çeksem diyorum
teslimiyeti armağan etsem
gelen aklımı meze ediyor
çalıyor çırpıyor eziyor
kan sızıyor

dalga dalga vurur aklım sahile
bir Aylan ölüsüyüm kıyıda
göçmen kuşlar mevsim şaşırmış
gönül bataklığımda gül solmuş
turna bekçisiyim katarım uçmuş
yoncada tek yaprak kalmışım
Yunus yolcusuyum çağ geçmiş

he diyorum keçiler kaçıyor
ho diyorum öküzler böğürüyor
hoşt diyorum köpekler havlıyor
Aslanlık mı onu hiç sorma
kale burçları demirden
demir geçmiyor emirden
oy ki, oy oy

bir yalan bulsam şu aklıma
uydursam kendimi bu iklime
aklım kayalara çarpıyor
beynim dağlıyor parça parça
kurtarın beni azap eziyetten
yalanı doğrudan seçemedim
karayı aktan geçemedim

bana bir şeyler oluyor
mizah okuyorum sabah akşam
gülmekten katılıp kıkırdıyorum
sonra gözlerimden yaş geliyor
ağlıyormuyum gülüyormuyum
ölümsüzlere ölüyorum
can cenderede

herkesin kafaya çip takmışlar
beni unutmuşlar

Ahmet Coşkun