Acılar saç tellerimle yarış halinde,

Her yerden bastırıyorlar beynime,

Beyin kapımı çalmak için peş peşe,

Sanki şafakta gelmiş hepsi üstüme;

Nazlı nazlı laf söylerken yüzüme,

Tebessüm için gerildim saatlerce,

Acıları sessizce gömdüm içime,

Sanma ki neşe coşku hepsi bende;

Ayrılık vaktiymiş vakitsiz gelen,

Acılarımı bilmesin yüzüme gülen,

Garip geldim garip giderim ben,

Elbet cesedimi bulur bir geçen;

Sözüne kandım aldandım acısına,

Başım ağrıdı gidemedim yasına,

Yuva kurdu acılar bahçeme bağıma,

Görürsem dayanamam mezar taşına;

Suladım yüreğimle büyüttüm elimle,

Makus talihim gülmedi yüzüme,

Dört nala acılar yular takılı enseme;

Parola sorsalar da gelmeyeceğim dize;

Viran olmuş bağdan topladım korukları,

Ağzımı tırmaladı ekşimsi bir tadı vardı,

Bu acılar bozsa da ağzımın tadını,

Ekşiler ve acılarda tükettim bu hayatı!

Sorma yolcu bu han bana haram oldu,

Yemliği topladım nalladım atımı,

Deh dedim mi durduramam küheylanımı,

Yolcu yolunda gerek anladın mı muradımı?

Erol KEKEÇ/26.05.2021/00.31