2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
611
Okunma
Yalçın kayalardır, hüzün dağların
Kovukları derin uçurum, yar.
Yaşlı kartallar tünemiş, dost tutmuş.
Ağır cüsseleriyle sinmiş.
Kanatlarında sancılar.
Yanaşmış, demir atmış bir gemi
Dökülmeye başlamış armalarından
Tatlı özlemleriyle pas tutmuş
Açık ara uzak armuzlarından.
Işığı söndürülmüş,
Şen şakrak... Bi haber tayfalarından.
Yorgun düşmüş sahiller, ıssız limanlar.
Kumsalda cılız beste çalar.
Aşktan çatlamış bordaların yüzeyi
Yas tutmaz anılar...
Eski tufanlarına yanar.
Uzak diyarlardan gelmiş sen ey yabancı!
Anlatırsın hoş anılarını, dinleyenin yok.
Tadı kaçmış damaklarından bal dökülür.
Boğulur fırtınalarında hisli duygular.
Kıpraşır müjgânların…
Yıldızlaşır ağlaşır.
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz