26
Yorum
53
Beğeni
0,0
Puan
694
Okunma

aynı yolu yürürken
aynı kubbenin altında
kavuşamadı ellerimiz
çünkü dayanamazdım ellerini tutmaya
bu yüzden
hep çekinirdim
gözlerine
uzun uza diye bakmaya
sen ne kadar efsun olsan da
ben o kadar yoksundum
şimdi sensiz izbelerde
senli yağmurlarla ıslanıyorum
ama mihman
ama sırılsıklam
yokluğun cirit attığı müddetçe
varlığın beni yok etmeye yeter
sen git
yokluğunu yanımda bırak
daha yapayalnız
daha apansız
ve daha da kifayetsiz