Düşün lütfen....
Her ayrıldığında yeni bir ümit bekleme..
Sevginin üretim merkezi değil ki yüreğim...
Bazen yorulur, yürümekten usanır...
Ellerini tutmayı bırakırım..
Ozaman..
Sen tut, vazgeçme benden...

Düşün ve inan...
Her ağladığında gözyaşına yeni bir ümit olamam...
Ben hiç üzülmeni ister miyim?
Ama sende anla beni..
Zamanın kumandası avuçlarımda değil ki...
Her mutluluğunda sen istiyorsun diye o anı durduramamki...

Düşün ve anla...
Doğanın hiçbir yüzünün rengi elimde değil...
Sen seviyorsun diye güneşi maviye boyayamamki...
Rüzgar yağmurun habercisi...
Sonbahar ayrılığın....
Sen seviyorsun diye....
Mevsimleri bahara döndürememki...

Düşün ve oku...
Bir kitap okur gibi...
Gözlerinle, düşüncenle, kalbinle, hayatı yeniden oku....
Sebepsiz hiçbirşeyin olmadığını gör...
Kötülüğün kaybettiğini, iyiliğin kazandığını bil...
Sevginin değdiği yüreğin gül bahçesine dönüştüğünü keşfet...
Sevmeyi öğren...
Sevilmeye müsaade et...
Yaşın ömrünün dünü...
Gördüğün ömrünün bugünü...
Hayatı yeniden çizip boyayamazsın...
Sende bir takıntımı ki bu?
dönüp duruyorsun...
Bir bak....
Kendi ayaklarının altını oyuyorsun...
Dünün korkusunu yaşayıp, yarının kaygısını düşünmekten...
Bugünüde kaybediyorsun...