Saldırı kin ve nefret söylemlerine alışkın olmayan kulaklarım,
Sevgi dostluk dayanışma ve kardeşlik türkülerine hasret kaldı,
Umudun kollarında büyüttüğüm ufkum geceye gark oldu,
Çıkmaz sokaklar mı ömrümün kesişim noktası,
Yıldırmaz acılardan kule yaptım gelmeyecek mi meraklısı,
Sonsuzluk ummanından soluklanırken nefesim daraldı,
Güneşten yansıyan kıvılcımlar tütmeyen ocağıma çıngı saçtı,
Bir buldum pir buldum derken yer yarıldı göğe tırmandı,
Boynumda asılı kaderim beyinsizlik fazlasını belime doladı,
Çifte hanlarda konaklamadım dağ başında bıraktım yatağımı,
Gelene git gidene gel denir mi geceye inat gündüze açtım acımı,
Kollarım dermansızlıktan yorulsa da saracağım her canlıyı,
Beyhude çöllerden geçerken neme lazım köyüne yolum düştü,
Dirileri diri diri gömerken ölülere ağıt yakıyorlardı,
Fırtınadan kalan sessizlik neme lazım köyünde çıldırmıştı sanki,
Damla damla yağan yağmur ölülere yağarken dirileri pas geçiyordu,
Dirilerini imha edenlere rahmet kapıları hepten kapanmıştı,
Yorgunluklarımı atarken çöle dirilere çevirdim gözlerimi,
Ey neme lazım köyünün vurdum duymaz duyarsız kahramanları!
Dirileri acımadan toprağa gömerken mersiyeler ölülere mi kaldı,
Bu dünyanın döngüsü böyle gelmiş olabilir ama böyle gider mi,
Çılgınlıklarımı gömerek geldim Kulağınıza haber uçurmadılar mı,
Ölüleri gömerken dirileri yaşatmak için acılardaki kararlılığımı,
Ellerim uzanmasa da uzanan mutlarım yaracak tüm karanlıkları!
Erol KEKEÇ/19.052021/23:56