Muhabbetin gölgesi düşerken can evine
Sıladan uzaktaki yürek neye sevine?
Zaman bildiğin zaman arife ne, bayram ne?

Kurulsun yüce mizan, haklar yerini bulsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Yanar yürek dağları giryenin ateşinden
Sayılı gün tez geçer, uyanırsın düşünden
Gelir bayram neşesi ramazanın peşinden

Gururlanma ey insan sen de bir garip kulsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Kul çekmezse müşkülât ulaşamaz menzile
Huzur damlacıkları akar durur gönüle
Şeker bayramı gelir lezzeti değer dile

Gönül bahçelerinde gül açsın, zakkum solsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Şairlerin dilinde bayram aşk güftesidir
Çağları aşıp gelen Itri’nin bestesidir
Bayram yetime kucak, gariplerin sesidir

Mümin bayram ederken müşrik saçını yolsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Dursun bozuk saatler, çekin gönüle ayar
Sevgi coğrafyasında dolaşın diyar diyar
Girsin düşlerimize mübarek gül yüzlü yâr

Zalime balyoz yumruk, mazluma ayak, kolsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Zihinlerde ateşten heyulalar örülür
Arasat meydanında suretimiz görülür
Fanilerin defteri elbet bir gün dürülür

Sevap çeşmelerinden amel kabımız dolsun
Şen ola gönül köşkü, bayramlar bayram olsun

Gönül penceresinden girsin cennet kokusu
Kuş uykusuna dönsün müminin kış uykusu
Sarsın hücrelerimi vahdet, vefa duygusu

Ey sırat-ı müstakim sen ne mübarek yolsun!...
Şen ola gönül köşkü bayramlar bayram olsun

M. NİHAT MALKOÇ