Allah’ı biz unuttuk, pare pare bölündük.
Ne onurlu yaşadık, nede insanca öldük.
Zulüm gören canlara sahip çıkmadık güldük.
Ey! yarenler söyleyin, susan dilsiz şeytandır.
Mümini mümin yapan içindeki imandır.

Şarlatanlığa çanak, zulüme sessiz kaldık.
Koskoca çınar gibi kökümüzden yıkıldık.
Haine dilsiz kaldık, mazluma cephe aldık.
Kaosun müsebbibi, koç’u açan şeytandır.
Müminin feraseti, gönlündeki imandır.

Hakk’ın cihat ilmini, zindanlara kapattık.
Ahlaksıza ahlâkı, değer değmeze sattık.
Ahiretin üstünden, zannettik ki prim yaptık.
Bizi aç, muhtaç koyan, nefsimiz ve şeytandır.
Menzile ulaşacak, kullardaki imandır.

Alimler sus pus olmuş, cahiller nutuk atar.
Doğrular unutulmuş, geyik felsefe yapar.
Fukaranın sırtından, zalimler hisse kapar.
Gönlümüze fitneyi, sessiz salan şeytandır.
İnsanı insan yapan kalbindeki imandır.

Neredesin müslüman, nerede mezar taşın.
Zalime çanak tuttmak, artık olmuş uğraşın.
İnsan bin defa ölmez, kurban eyleme başın.
Resulün ümmetisin, tek düşmanın şeytandır.
Şeytana tek silahın, yürekteki imandır.
14.05.2021 Muammer KARS