Çocuktun yavrum , masum , kırılgan
Ellerinde pamuktan periler uyurdu
Huyunu
Annenden almıştın
Ve
Rahmetin körfezinden
Elmaslardan saf
İncilerden arı
Kuğulardan latiftin
Sen çocuktun


Hiç büyüme istiyordum
Korkuyordum rüzgar
Eser delicesine düşüncesizce
Seni üşütür diye vehimleniyordum
Uyurdun
Ama büyükçe değil de ,
Çocukça uyurdun
İnerdi her mışıl mışılında bir huri
Ceylan gözlü,
Şehla bakışlı,
Başın onun kadifeden dizlerindeydi
O tarardı saçlarını latif,
Cennet taraklarıyla , raks eder gibi
Bir çiçeğin kimseyi ürükütmeden
Sessizce büyümesi gibi


Ne güzel koşardın yolllarda
Okul yolunda,uçarcasına,
Rüzgar ardından raks ederdi
Şarkın en uhrevi musikileriyle
Sana engel değildi
Yer çekimleri , yorucu fizik kanunları
Newton bile çaresiz kalırdı
Eminim görse seni
Serenatlar , fırtınalar ,
dindiremezdi feveranını
O dünya kadar yüreğinle göklere koşardın


İki şeyde üzülürdüm
Birisi bir yakınımın vefatı,
Diğeri seni görememem,
Kavgamız vardı annenle süregelen
Seni hangimiz daha çok seviyoruz diye Didişirdik
Hayır çocuğum;
Cevap bekliyorum
Senin o yalansız yüreğinden
Seni yeterince sevebildik mi?


Evet sen bir çocuktun
Çocuktun sihir gibi , efsunlu ,
Bütün büyükleri bakışlarında Çocuklaştırırdın
Erirdi melek yüreğinde,
Kin , haset ,
Dualarıma mihenk taşıydın
Sen böyle çocuktun


Nerde şimdi o çocukluğun ?
Bir leyleğin kanadında mı göçüverdin ?
Şimdi çocuksuzuz , biz ve alem ,
Umudun dağlarında tipi ve boran
Acılı kasvetlerimde azap dizboyu
Ey saniyeler ! dakikalar ! saatler !
Aylar ! yıllar ! haftalar ! sizedir feryadım!
Siz hey balıkçılar !
İncitmeyin masum balıkları oltalarınızla !
Serin ağlarınızı denizlere,
Bana o masum çocuğumu getirin ! ...



05.04.2017



k.arslan gazioğlu