0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
689
Okunma
Sonra öyle şövalye, şövalye bakışın,
Ya küsmelere olacak zemin,
Ya çekip gitmelere,
Küsmelere zaman kalmayacak belki,
İzahata zorlanacaksın.
O etkili bakışların,
Havda asılı kalacak,
Ve sen farklı olduğuna inancını kaybedeceksin,
Bana,
Ona,
Ve onlara
Benzeyeceksin.
Aynı havalar sana da hâkim olacak,
Sen de bizim gibi,
Aynı bizlerden,
O gidenlerden,
Gelenlerden,
Farksız,
Ve biçimsiz bir ruh halinle,
Her şeye,
“He,”
“Ya!”
“Evet!”
Diyerek, aramıza gireceksin.
“Yazık! Yazık!” demeyeceğiz.
İstediğimiz zaten buydu,
Eriştik!
Mutluyuz!
Sen farkında olacak mısın bilmem,
O şövalyece bakışların değerini,
Ya da masumane tavırlarınla, başkaldırışlarını!
Onurlu olmanın sendeki yarışı,
Seninde,
Bizlere,
Benzemenle
Bittiğini.
5.0
100% (1)
