9
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1537
Okunma

Bir köşesinde gözlerini yummuş
ve bomboş bir parkın
paslı salıncağında unutulmuş
kahverengi bahçivanı çamurla boyanmış
bir çocuk...
Başka bir köşesinde
gülümseyişleri unutan puslu gözler
ve aynı gözlerin dalıp gittiği buğulu bir camdan
dışarı açılan buğulu bir hava
Elini sımsıskı tutmuş
ve kaybetmekten hep korkmuş
Bir başka el...
Gözlerimin önünde yarışan bulutlar
Akıp giden bir son bahar
[An]lar, zam[an]lar, kaybol[an]lar...
Yumduğum gözlerimi açıyorum bugüne
Son kez ipi bende karasızlığımın
Alıp as diyor kendini.
Korkuyorum...
Bunları düşünürken ben
Dönüp bakıyorum o eski parka
Salıncağını bırakıp gitmiş çocuk,
ve elini de, elinin terinide bırakıp gitmiş kadın...
julıet/KuPa k1z1