Ben
Ergenekon’dan kopup gelen çığım
Turan’dan , Altay dağlarından
Kürşat’tan almışım cesaretimi
Korkusuzluğumu , yiğitliğimi
Mertliğimi ,
Mete Han’dan !



Dedem Korkut okumuştur manilerimi
Bala Hatun’un tezgahında
Kilim kilim dokunan benim !



Kaşgarlı’nın hokkasında
Bir arşın mürekkeple yazıldım
Gazneli Mahmud’un süngüsünde
Parıldayan tunç
Suyuti’nin dergahında
İman ruhu benim !



Benim korkumdur sınırları çizen
Dandanakan’da
Kıpçak diyarında
Bir baştan bir başa
Korkunç Türk denilir adıma
Çin seddinin sinesinde benim !



Gök Tanrım’dır adımı yazan
Göktürk ! Göktürk ! diye ufuklara
Yazıtlarım
Kandır , irfandır
Doğuda Uygur
Batıda Selçuklu
Anadolu bozkırlarında Osmanlı benim !



Bir zeytin tanesiyle Uzak Asya bozkırında
Kılıcımın heybetli gölgesinde
Sahura kalkan
Ve
Balkanlar’da serin serin akan
Tuna kıyısında
Bir üzüm bahçesinde
İftar yapan benim !



Malazgirt ovasında kükreyen
Dişleri dökülmüş ejderha sussun
Zülfikâr nakışlasın hain silleleri
Peygamber mührüyle vuruldu başlar
Artık benim için
İnci taneleri değilsiniz
Göklerde semah edin yıldızlar
Arş’ın gölge ettiği cennet bahçelerinin
Üzerinde parıldayan
Göz kamaştıran
Süreyya yıldızı benim !



Malazgirt’te şehadete kefenlenen !
Niğbolu’da gazilikle rütbelenen !
Mohaç’ta şanıyla kükreyen !
Plevne’de destanlaşan !
Kanije’de bir kahraman sütun !
Uyvar önünde türkü !
Kılıçarslan kısrağının soluğunda azim !
Sina çölünde Yavuz !
Ölümün öldüğü Çanakkale’de ,
Ölümsüz ruh benim !



Edebali dergahında filizlenen tohum !
Osman Gazi çadırında fidan !
Genç Fatih’in bağrında ağaç !
Sakarya’da Cumhuriyet kökü !
Yedi düvelde kök salan çınar benim !
Ben Türk’üm ! ...





k.a.gazioğlu