Dinleyin dostlarım, dinleyin beni
Denizin içinde suyu özledim.
Ama dinler iken gülmeyin beni
Yusuf’a taht olan suyu özledim.

Kırk gün bir ummanda yaşadı Yunus
Bu ne bir hayaldi, ne de bir kabus
Bunu düşünmeli, bilmelidir us
Yunus’a han olan suyu özledim.

İnsanlık bozuldu, hak yoldan saptı
Ateşe, güneşe, putlara taptı
Nuh aldı emiri, bir gemi yaptı
Dünyayı saran o suyu özledim.

Nemrut inanmadı yüce Musa’ya
Mevlam hüner verdi cansız asaya
Kapılmadı Musa bir an tasaya
Nemrutları yutan suyu özledim.

İsa’yı babasız yarattı Allah
Buna inanmamak ne büyük günah
Ol Meryem çekerken su için eyvah
Hakk’ın gönderdiği suyu özledim.

İbrahim atıldı gür bir ateşe
Ne aya inandı, ne de güneşe
Hayvanlar yardıma koştu peş peşe
Ağızla taşınan suyu özledim.

Mazi ibret dolu biraz da sen say
Nasıl düşünmeden edersin alay
Süleyman yaptırdı camdan bir saray
Altından geçen o suyu özledim.

Muhammed Mustafa doğmak üzere
Rabbim nur yağdırdı bütün her yere
Amine susadı, baktı gözlere
Mevla’nın sunduğu suyu özledim.

N. KARAALİOĞLU