Bir çizgili kağıt, bir kurşun kalem.
İçimde hüzün, gönlümde elem.
Damla damla döküldü şelalem.
Ben de yazdım, sen verdin mi postacı?

Anlattım günlerce dilim döndüğünce.
Bir taht yaptım sakladım gönlümde..
Eller inandı, O inanmadı nedense...
Ben de yazdım, sen verdin mi postacı?

Sayfalarla dertleştim hep hece hece.
Sözcükler dizildi, yutkundum her gece.
Eller sordu da, O sormadı halin nice..
Bende yazdım, sen verdin mi postacı?

Bir kart postal yolladım, bir de mendil.
Hem okuyup, ağlasın göz yaşın silsin
Öpüp kokladığım bir de beyaz karanfil.
Ben de yazdım, sen verdin mi postacı?

Koynumda sakladığım yırtık bir resim.
Damlalarla silinmiş yüreğimdeki isim.
Öl deseydi kırpmaz gözüm ölürdüm.
Ben de yazdım, sen verdin mi postacı?

Gidişini bitirişini, ateşimi söndürüşünü
Her gece hayalde düşte görüşümü.
Usul usul nasıl onsuz ölüşümü.
Bende yazdım sen verdin mi postacı?

Hastane köşelerinde deva diye onu.
Yavaş yavaş bekledim ben sonumu.
Garip Şenol naptımsa çevirmedi yolunu.
Bende yazdım sen verdin mi postacı?