3
Yorum
20
Beğeni
4,6
Puan
763
Okunma
yanan
ne yaban olsun, ne de ciğerlerimiz…
//
.
.
.
kula,
kulluk
yapan insanlar
konuşa, konuşa anlaşamazken
börtüsünden, böceğine kadar tüm hayvanlar
anlaşılamasalar da koklaşa, koklaşa ne de güzel anlaştılar
dili
yoktur
fidanın, ormanın
ateş böcekleridir kıvılcımı onların
alevler sardıkça, sarıldıkça kozalarına, kozalaklarına
ne kaçacak dehlizleri ne de koşacak denizleri yoktur yabanın
ormanlar
ne konuşabilir
ne de koklaşabilirler
onlar gözyaşları kordan ateş olur
yeşilin her kül tonundan dal, budak için için ağlarlar
ey insan… ya da neysen, kimsen bu gidiş, yükseliş iniştir bilesin
ev
yok,
yok ev başka
sakın, sakın ola unutma
kıyamet yanı başın, baş ucunda ve sen dur demedikçe
kıblen kayıp cennete güneş, cehennemin zifire, zemheriye eştir biline…
.
.
.
//
ilhanaşıcımayısikibinyirmibir
5.0
90% (9)
1.0
10% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz