Adım Deniz!

Henüz şafak sökmeden, çıkardılar avluya
Gün utandı doğmadı, ay saklandı be anne
Ölüm ecelden önce,kurdu dar ağacımı
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

Baskın yedik yürekte umudu besler iken
Dağda üç Fidan idik deli rüzgar eserken
Kırdılar hoyrat elle hain diller susarken
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

Güneş bizimle doğar, hepte öyle olacak
Yaşım yirmi dört dedim hep yirmi dört kalacak
Gün gelecek mutlak güç emek hakim olacak
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

Pusuya düşürdüler bölüşürken ekmeği
Ne bir ihanet ettik, ne düşündük etmeyi
Biz de bilirdik annem ,bırakıp da gitmeyi
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

Beni asanlar anne, benden önce ölecek
Kimler hatırlayacak, kim mezarın bulacak
Mekanları nefrettir, bizi yıllar anacak
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

Bir parkam kaldı size ,birde gözlerim anne
Ben yürekte yaşarım, dilde sözlerim anne
Ben bu yolda hep varım yaşar izlerim anne
Ben yinede yirmi dört yaşımdayım be anne

H. Işık.