Kaderime isyanım doğuşumla başlamış
Tenimi yakan karı avazımla silendim
Hayat denen trenim, frensiz yavaşlamış
Altın suyunda yatıp efsunlara bilendim
Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim...


Düşe kalka yürüdüm engebeli yolları
Başıma doladığın sarmaşıklı kolları
Direnmek ilkesiyle tek tek kestim dalları
Ne dışımdan ah ettim, ne de içden ilendim
Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim...


Kızıl güneşi ay’ la, ay’ı güneşle kestim
Yağmurlarına inat dolup da taşmaz testim
Bil ki; en son nefesi verene kadar restim
Ektiğin topraklara özsüz, köksüz hilendim
Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim...


Önüme çıktığında korkup kaçarım sandın
Azrail gömleğinin cellatlığına kandın
Oysa Seher Yelimi kavuşturduğun tandın
Sen ne kadar çileysen ben de senin çilendim
Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim...


Asiliğime kızıp kör bıçakla kes derim
Sabırsız bekledin ki o gün gelir pes derim
Onur’lu bir Masal’da umut verir ses serim
Yazgıma dik durarak yüreğime dilendim
Varlığımın içinde hiçliğimi bilendim...



28.04.2021____Seher_Yeli
Saat:05:38

Seher Zerrin Ceviz Aktaş