Var ya
Hüznü doğurdun her halimde ebedi
İsyanın yağmurları altında
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacağı belli
..


şahsının kasavetler içinde
kızgın bir sahra ateşi gibi yoğun oluşunda
vahaya erişemeyen bitkin bir zavallı gibiyim de
cismin nankör
gönlün berduş
ve yüzün bir çirkin karga gibi
tek suç benim gözlerimdeki beğenme olgusunda



Oysaki
Bir namert gibi aldatan ne varsa hepsi yüreğinde
Varlığın hiçliğe adanmış olsa da
Senli yaşantımı özüme yakıştırmasam da
Düştüm bir kere gözlerinin hükmünün altına
Olanları abartmak hiç huyum değil bilirsin
Kendi kendime kızıyorum neden diye
Bir tılsım içinde geçmiş gibiydi tutkular
Farkında bile olmadım ki ne nedir neye yarar

Kendimin boynu bükene dayanılmazlığı geldi aklıma
Ayaklarınla gelmiştin boynu bükük bir hal içinde
En zavallı bir biçim figürüyle
Şimdi sen bu yaptığını çok yerinde görebilirsin
Hedefine ulaştın nasılsa dolandırarak
İçini içime yamayarak bir vurgun peşindeki bir hırsız gibi
Bulaştırdın üstüme gayri nizami bir laneti
Oysaki bir iblisle çelik çubuk oynamak ne haddimeydi
Hüsranları sancıları ve aldatılmışlığı omuzlayarak

Hiçte kolay değil iblisin urbasının üstünü kamufle etmek

Pişmanlık sarıyor her bir yanımı şimdi
Yine nefretimden geçiyorsun
Vuslatı yıkıp firaka bürünmüşsün
Bak yine her yanım irkildi
Ve dumura uğradı sana olan bulantılı duygularım


Rüyaları seçiyorsun karşıma çıkamadığın için
İçimde dışımda sana olan nefretini kusuyor
Yüreğimde çok feci daralıyor
İçimi bulandırırken hala zorluyorsun
Gözlerim artık uyandı uykudan
Hiçte hoş görünmüyorsun için ve dışın kir pas dolu…


(26.04.2021) Azap.. (Kadri Atmaca)