Hatırlarım ilk günlerin şaşkınlığını
Evimizin sessiz geceleri için
Gönül hoşluğunu sarıp sarmalardı annem
Uykunun derinliğinden uyanırdık
Uyanış ışığa ulaşmaktı
Lezzetin açlığına kanardı uyanış
Uyanış lalelerin boyun bükmesi değildi
Ama susamlar uyanınca ölürdü

Fena sayılmazdı halim
Tahılımız bolca suyumuz vardı
Lambanın ışığında büyüdük biz
Tutkunun meyvasını çığnedik
Uyanış köy gecelerini anlatırdı
Bıraktık biz onları kendi haline
Okjijeni bıraktık biz
Duygular soluksuz kaldı
Tüm içgüdüleri bıraktık oyun oynasın diye
Belkide yalınayak çitlerin üstünden uçacaktık
Bilgeliğe ulşmaķ kimi zaman
Ergenliği ulaşmak değildi
Belki gizli iklimlerde gezmekti.

Ilgazlıyım ben
Dağlara yaķındı evimiz
Biraz çam biraz ot kokardım
Saadet penceresinden bakardım
Her mevsim ağaçlara aşıktır derdi annem
Annem yalan bilmezdi
Dediki o gün kardeşini uyarma güzelleşecek

Haylaz bir günümde
Söğüt dalından zipçi yaptım öttürdüm
Toplandı tüm çocuklar
Mede kayası oynadık
Yenildim ben
Met çeldik yine yenildim
İki kere yenildim
O acı yenilgiyi tattım ben
Sonra çıkttım bir tepeye üfledim zipçiyi uzaklara
Sonra gurbet geldi götürdü bizi






Mustafa Yaman
22 nisan 2021