1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
440
Okunma
Kırılacak bir yeri
kalmadı hiç kalbimin.
Uzun bir Kervan bu...
Bağrı yanıkların,
gözü yaşlıların,
yürüdüğü;
O güzelin uğruna !
Ben,
’AŞK’
derim;
Sen,
Mevlâ !
Tutmuş yüreğini,
’O’ sıcacık elleriyle.
Ağaçlar kalem,
denizler mürekkep...
Hadi,
verme canını yoluna !
Olma divane uğruna...
Sarılma
hadi;
Nur’una...
Varlığının sebebiyse,
yokluğunun mimarı.
Ve
yeniden,
yeniden, yapmaya muktedir.
Yıkılan tüm bu binaları !
Eyy
Her şeyin sahibi...
Bir can nedir ki
senin için verilen !
Evvelim ’Sen’ sin,
bilirim.
Korkardım;
Ahirimi bilmesem !
Gözümdeki her damla,
çağlayan olsun...
’Ben;
küçücük bir damla’
’SEN OKYANUS’SUN’
...
Nigar Güler.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz