ÇOCUK KALSAYDIK

Keşke hep cocuk kalsaydik
Dilimizde sarkılar olsaydı
Minik kalplerimizde sevgi
Baharı koklasaydık
İçre icre
Cemreyi çekseydik içimize
Doya doya
Hep çocuksu sevinclerimiz kalsaydi
Ve kahkaha dolusu gülmelerimiz
Gamzeli yanaklarımızda
Hic büyümeseydik
Bu kadar kırıp döker miydik acaba
Sevebileceğimiz her şeyi
Geriye bizden bir sey kalırdı
Hic olmazsa
Hic büyümeseydik keşke
Severdik o zaman
Doğayı, insanı, hayvanı, aşkı
Güzel olan ne varsa hayata dair
Sımsıkı tutunurduk ona
Zarar vermezdik böyle
Nefes aldığımız hiçbir şeye
Hiçbir güzelliğe
Tüfek icat oldu ,mertlik bozuldu
Çocuklar büyük oldu, dostluk bozuldu
Sevgiye doğaya, aşka
Kıymetin de bir önemi kalmadı
Göze göz
Dişe diş
Kıyasıya bir mücadele
Ne kazananı belli ne kaybedeni
Yerli yersiz çesmekeş bir devşirme
Güçlülerin güçsüzleri ezip gectiği
Dünya hep çocuk kalsaydı keşke
Kanat çırpsaydık
Sevgiye,güzelliğe ve de iyiye
Hep cocuk kalsaydık keşke
PINAR DOLUDENİZ