13
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
881
Okunma

gecede
Ateş Böceklerinin yanıp sönen şulesi
yelin o canhıraş sesine yürek mi dayanır
gel düşümdeki çifte tellim
imajını içir bana
yada beni bitir
gülüşlerin bir tek cesetleri kaldı avuçlarımızda
çaresizliğin kıymıkları battı boğazlarımıza
ne yapsak, ne etsek
kötü kokuları
sığdıramadık anlağımıza
boş yere uçmuyor bu vaveylalar
yakamozlar inadına hayata küsmüyor
etrafımız paravan
kördüğüm olmuş yaşam
baktım çırpınıyordu deniz
bir acıya dolayıp benliğini
belki de dinginliğini arıyordu
mahur bir bestenin
efsuna volta atan imkânsızlıklarında
İstanbul’un iki yakasında ise ben seni