3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
389
Okunma
Yaşadıpımız hayat bu
Bazen acımasız oluyor
Yalnızlık denen şey, bizi bizden alıyor…
Zaman geçiyor aşk uğruna
Canımızı verir olduk,gözümüz kararıyor
Oysa ki
Bir zamanlar ne kadar mutluyduk
Güler oynar,gülüşürdük
Şimdi çilekeş hayatın ortasında
Kendimizi savaşırken bulduk…
Kalemimden acı sözler düşüyor
Mısralar kalbine tek tek süzülüyor
Zifiri gecede düşlerim yüreğimde kanatlanıyor
Sevmeyi delice yaşatan o gözlerindi
Hayat bu,beni yapayalnız bırakıyor
Yorgun düştü yüreğim
Karadenizin mavi dalgalarına
Satır satır ismini yazar oldum
Rest çekiyorum ölüme
Tüm benliğimle sana koşmak
Yarınlarına tek umut olmak istiyorun
🐋🐋🐋
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz