Bu kanlı savaşların ortasında
Delice bir şeydi yaşamak.
Kimseler bilmiyordu yalnızlığımı
Alıp başını gidiyordu uzaklara
Bilmediğim o mutluluk...
Şimdi gel ! bir bahar sevinci yaşat
Şimdi sil mutsuzlukları bizden.

Her akşam ve her gün doğumu
Ayrılıklara köprü kurar gözlerim.
Hasret yıllardır yüreğimde tutuklu
Büyümüş larcivertler aynalarda
Büyülü akşamlara tutsak yüreğim
Gözlerimde güneş rengi bir hıçkırık.

Sessiz bir savaş veriyor şimdi insanlar
Saldırıya geçmiş akrepler, sezdirmeden sokuyor.
Ne günahı vardı masum çocukların...
Onlar savaşı bir oyun sandılar !
Bir kuş gibi uçtular bilemeden hayatı.
Pencereler siyaha boyandı...

Bu zamansız ateş bulutları gitsin artık
Gitsin, bu şehrin üzerinden.
Nisan yağmurları getirsin umudu barışı
Mazinin pembe akşamları gülsün gözlerime
Masmavi bir sabaha açayım penceremi.
Çiseleyen bir yağmurla beraber
Kan kırmızı çayların kokusuyla burnumda
Uzanan ellerinin sıcaklığı ile...
BEN.

Aygün Deniz 15.04.2021