1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
361
Okunma
Kırık dökük
Cam parçası her şey
ve her yer
Gözlerim halı desenlerinde
Sırtımda bir öküz
Karşımda herkes
Oysa
Cansuyuna uzanan
Bir bitki gibiydim
Böyle üşümezdi
Durduk yere ellerim
hatta kanamazdı
Eğreti
Üzerime yakışmadığı gibi
Hiç kimseye yakışmayacağını
Ölümüne bildiğim
Bir sevgisizlik
ve ağır yalnızlık
Hayat
Öyleymiş derler
Kim bilir kim verdi bu ismi
Tadımlık bir ikram
Gelgeç sofralarda
uğursuz bir tören
Tuzak
Tozpembe denilen
Bir bağ bozum ilişki
Herkes herkesin sevgilisi
Yadırgadığın halde
dişin geçmez
Sonra bir gün
Geçersin
Her’lerden
ve gün olur
O öküzü
Yere çalarsın
ve artık
hiçbir ’her’
sana eğreti durmaz