Gelme üstüme dalga dalga, vurma böğrüme
Hiddetten köpürmüş simsiyah deniz,
Yıkılmayın üstüme koskoca dağlar
Ve çökme başıma, bir kâbus gibi maviliği bitmiş gök kubbe,
Cam kırıkları döşenmiş, ip gibi ince bir yol bu sevda,
Ve ben, çıplak ayaklarımla yürümekteyim, gözlerim bağlı
Ölüm gösterisindeki bir sirk cambazı gibi...
Ve sen, çağırma beni, ey sevgili
Uzatma ellerini, uzaksın, tutamıyorum.
Biliyorum, vaz geçsem, unutsam,
Dağlar yeşil, deniz durgun, gök masmavi olacak
Ama, boyasız dudaklarının rengi kazınmış dudaklarıma,
Unutamıyorum...

O yüce dağların ardından bİr rüzgar eserdi hep
Ve içinde gün ışığı gibi umutlar olurdu,
Masmavi bir gök kubbenin altında
Ve masmavi, durgun bir denizde
Ne güzeldi kaybolmak, ela gözlerinizde...

Şimdi, yırtılmış bir fotoğrafın
İki ayrı parçasında kalmışız
Ve kırık aynalarda kalmış tebessümlerimiz gibi
Parça parçayız.

Boşuna uzatma bana ellerini,
Çok uzaksın, tutamıyorum,
Hangi deniz kıyısında dolaşsam
Eylül mehtaplarından kalma anılar,
Unutamıyorum...

Üstüme yıkılıyor o koca dağlar,
Gök kubbe üstüme çöküyor
Üzerime geliyor dalga dalga bu kapkara deniz
Ve hâlâ
Gözkapaklarımın ardında saklıdır gözleriniz...

Ünal Beşkese