Gözyaşlarım süzülüyor
Gözlerimden
Aynı sonbahar yağmurları gibi...
Eros’un zalimce öldürülmesine
Ağlıyorum belki de
Kalbimde şiddetli bir hüzün
Ve binlerce acı...
Dönmüşüm sırtımı zalim dünyaya

Dünyam paramparça oldu
Önemsediğim herşeyi kaybettiğim
O tarifi imkansız kara günde
Hayallerimde dağıldı,darmadağın oldu
Döndüm sonrasında sırtımı zalim dünyaya

Kalbim kırıldı,hayallerim yıkıldı
Onun bana olsan sevgisi
Sökülüp ondan geri alındığı zamanda
Bütün sözlerden vazgeçilmiş şimdi
Aldanmamışım yalanlarına zalim dünyanın

Kayıp olmuş şimdi kalbimdeki o arzular
İçin için yanıp sönmeye yüz tutan bir ateş gibi...
Çok diledim yeniden sevmeyi fakat başaramadım
Yenemedim,küskünleştim zalim dünyaya

Kafamı doğrultup ileri baktığımda
Beceriksizdi duygularım göremiyordu
Önündeki gerçekleri
Bakınıyordu hala ödülünü bulmak için
Yeniden dünyaya geliyordu
Kanıyordu yeni baştan zalim dünyaya...

Her ne kadar gözyaşlarıyla bitse de aşkım
Karanlık olmamıştı dünya hiç bu kadar
Böylesi hiçbir şey görülmeyecek kadar
İçimde büyüttüğüm o karanlık korkularımı
Atıp yeniden inmeliyim o zalim dünyaya...

Daha şimdi döndüm çılgınlığın kenarından
Uzak hatıralarım ve üzgünlüğüm ile
Kalbimdeki o menuniyet çınlamaları olmadan
Geri döndüm yeniden zalim dünyaya...

SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(3.8.2008)