24
Yorum
45
Beğeni
0,0
Puan
1793
Okunma

geniz’ imiz de bir hicran ağlıyor
denizin dalgalarından habersiz
umarsızlığın harında yaralar kabuk bağlamıyor
jurnalinde de
kimisi aya gider
kimisi yaya
az mı pantolon eskittik
kıç üstü kaya kaya
namert bir sevgi ise boca ettiğimiz
işte kazma
işte kürek
gömün bizi
böyle sevdaların toprağı bol olsun
gözü de kör
oysa biz bir manolya kokusu düşlemiştik
gök gürültüsü değil
hani bir rüzgâr misali esecektik serin serin
ve olacaktık kendimizden emin