1
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
607
Okunma
sen ölünce
saçlarımı
iki yanına uzattılar
tabutunda
iki kara söz
iki kara dal
iki kara duvar gibi...
sonra
ne saçlarımı ördüm
ne saçlarımı kestim
ne de taradım..
ben öldüğümü biliyordum
gece
karışırken güne
gün de geceye...
sen ölünce
ellerimi
iki yanına uzattılar
bulanmış bir su gibi
aktılar
yüreğimden
kızarmış bir giyit gibi
göynüdüler
ne güne dokundular
ne de geceye..
sonra
ne ayva ağladı
ne nar güldü
masallarda...
ağır bir ağrı gibi
gözlerini
gözlerime koydular
sen ölünce
biliyorlardı
senin gözlerinle ölmüştü gözlerim
bundandı ıssızlığı
yolların
çiçeklerin kokusuzluğu
bundan
sen ölünce
denizi
dağları
ve
gökyüzünü
iki yanına uzattılar
tabutunda.
06/04/2021
ödemiş
Cevap Yaz