2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
692
Okunma
Dedemin rahmetli olması üzerine yazdığım bir şiirim
Herkes beni ezmek için bir bahane ararken,
Dolunun ortasında sende beni bırak.
Ruhum gizliden kan ağlarken,
Kederin ortasında sende beni bırak.
Ben yanıp kavrulurken dünya çukurunda,
Ateşlerin içinde sende beni bırak.
Ben esir düşerken yamyamlar adasında,
Denizin ortasında sende beni bırak.
Kara kara gölgeler yaklaşırken üstüme,
Saflığım kaybolurken sende beni bırak.
Cesaretin peşinden hiç durmadan koşarken,
Aklım ile baş başa sende beni bırak.
Ben ağlarken,ben düşerken bırak beni,
Sana olan öfkemlen yanlız bırak beni.
Son kez helalleşmeden sen bırak beni,
Sende beni bırak dede sende bırak.
Sueda Üste
17/01/2021
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz