//benim için;
düne mazi derler, istikbali olmayan//


beni unutmuş bir yaranın
bugünkü geçmişine baktım
ne sen hayaldin, nede ben gerçektim
bir tahterevallinin ağır basanı sen
hafif kalanı bendim


sen; duyguları göklerden
bense varoşların çileli çocuğu
arka bahçelerin kader vurgunuydum


ne ilahi bir kader ki,
gül bahçesinde gül vurgunuydum


yıldız bahçelerinin ay yüzlü kızı
çok havalanma seni yaratan Allah
bana da güneş yanığı tenimi verdi
bir kalbin güzelliğine söyleyecek
kimin sözü var ki...


dün sokağından geçtim
ben sendim sende ben olmuşsun
rengin soluk yüzün kırışık
üzüldüm işte yine
sen siyahtın ben beyazdım
ah be felek bana mı kelek
emretsen de
şu bizim mecnuna, şu güzel Leyla olsun desek


hayıflanma orda olanları gör
sevdası derinde kalanları gör
çok eski bir aşkta solanları gör
belki de hasretim bulacak seni


hatırladım sana verdiğim kırmızı gülleri
sapı da hançerin olmuş
vurduğun yerde gül açmış
ben bir Fuzuliyim derdimle sevinçli
dünden bugüne gelende aşkın yeli
ben yine mecnun yine deli
unutmam ! unutmam !

o çeşmenin başında
sendin yine aşkın seli !

Hassa