Zalimlik rütbesi mükafatın olmuş
Sahekatlık mertebesi eserin olmuş
Namusluda namussuzluk aramak
Sende aşıkar olmuş
Acizlik ise sende nam salmış

Hedefin aynı olsa ne yazar
Hedefindekilere iblis misali
Sinsice tuzak kurduğun suretin
Gün gelir, günden beter cüsseni
Bir kuru ekmege muhtaç eyler

Sığıntı misali biryere sığmaz cesedin
Ne kara toprak ne bir evlat sahıp cıkar
Kirlenmiş mabedini ecel tası bile yıkamaz

Kim vurduya gitmiş düşlerim
Esiri olmuş korkularım acılarıma
Hallaç pamuguna dönmüş düşlerim
Aciz kalmiş gülüşlerim
Hele sevdamın ahı asılı kalmış darda, dar agacında

Sen kıvran senki azad eylesen ne fayda
Ahiri, batılı, kahırı, acıyı, hüznü
Dillendiren bu yürek
Toprağı eşelesen de kefen tutmaz kaleşliğini
Dikiş tutmaz sendeki imansızlıga
Ferman dilemez
sendeki ayıbını görmeyip
Baskasına dil uzatan dilsiz şeytan

Kelepçe takıkan bileklerim
Senin yüzündendir
İnkar eylediğin nimetleri
Helal lokmayı kursagına dizip
Hırsın uğruna diri diri öldüren zaat

Sen çakıl taşı olmadan
Sen un ufak olmadan
Sen ayaklar altına alınmadan
Sen evlat acısı görmeden
Sen ekmege muhtaç olmadan
Sen can çekişmeden
Sen alığın ahı vebalı lokmayı vermeden
Senin yuvan dağılmadan
Sen namusunu baska yatakta baskalarıyla bölüşmeden
Sen para için kendini satmadan
Sen kapı kapı dilenmeden
Sen okaklara düşmeden
Sen madara olmadan
Sen paralı uşaklara gebe kalmadan
Sen o sığamadığın cami kapısına
Musalla taşına bile nail olamayacak olan
SEN

Sen aslan parçası
Sen parmağındaki yüzüpe tama etmezsin
Sen ki soy adına sahip cıkmazsın
Sen ki adını beş kuruşa oynaş tutansın
Senin günahın nicedir artar bilirmisin

Sen ki ı günü unutmuşsun
Bense sen olanları bır bır aklıma kazıdım
Kelepçelenen bileklerim öyle bedel ödüyır kı
Senin için gün sayar
O gün birde neyi unutmaz bu beden
Helal lokmamla harmanladığın harami
Kendine eş saymak adına aldığın namussuzu
Hakkın kitabını(KURAN I KERİM)
Aracı edıp
Hadsizliğine ayna tutup
Pisliğini örtmek adına
Hak kapısında dilsiz şeytan oldun

Ben beklerim gün yüzünü
Ben beklerim senin ezü celal aşkına
Çektirdiğin bütün acıların hürmetine
Helal rıskımı haram ettiğin günden belli
Ben beklerim
Dilinden düşürmediğin dinsizliğini
Hiçe saydığın namusuzlugunu
Arsı ayan olması için
Ben beklerim
Ben beklerim hak şahidim olsun
Birgün bile isteye yaşattıklarını
Seninde kızların yaşasın
Seninde evladı erkanının namusu
Babası gıbı bir seytanın elinde
Cehennem azabı çeksin
Bir namussuzun elinde sersefil olsun

Ben beklerim canın cananının canını alsın
Ben beklerim
Yeri göğü hiçe sayan benliğin
Bedenin dile gelip
Azap kezabınında kavrulsun

Ben eklerim attıgın naraların
Kalleşliğine vesile olsun
Ve
Sen
Sen bir sonraki günün hesabını
Sevdiklerinin canıyla ödeyesin
Ve sen
Ölene dek
Cehennem azabında
Hak kıtabın daki hütmetsizliğininin bedelini
Tövesiz yattıgın her gecede
Uyandığın her sabahın azabında
Ölmek için canına musallat olasın

Yaşattukların canını almadan
Yasattıkların canından can almadan
Yasatıkların canından kanındakılere musallat olmadan
Yaşattıkların mabedıne el uzatmadan
Yasattıkların namusuzlugunun bedelini ödemeden
Yasattıkların senı katıl etmeden
Yasattıkların dinden imandan cıkmadan
Ne sana ölüm var
Ne de bana huzur var

Unutma ey fani

Sen daha cok beklersin ölümü
Ölüm seni arar durur
Dar agacı senın bas tacın olur
Darda bıraktıgın bu canın ahı vebalı
Dar agacında asılı durur

Sen bekle her sabahın seherinde
Bana dsr ettiğin bu hayatı
Sana dar olmadan
Ölüm seni nefessiz birakmadan
Kapıma yolun düşmeden
Kapında evlat acısı çekmeden
Kapısız yurtsuz kalmadan
Ne bu acı diner
Ne bu ölüm seni bulur.