Mevsimler, ah, mevsimler
Külyutmaz yetilerinde delişmen rüzgârın
Boyutsuzluğun bir hengâme olduğuna henüz
Aklımın yetmediği yetim bir yolcu
Mubahsa aşk
Teferruata dalıp da yüklenecek
Özlemin tiz sesinde
Nidalar sökün eden
Gecenin sönmez ferinde saklı izdiham.

Metruk düşler sokağı
Aşkın hicretinde nöbet değiştiren
Bir emir eri adeta
İçimden firar etti edecek sefil yüreğim.
Her renkte saklı
Sefasını sürdüğüm karanlık
Gerçi insanüstü bir güç ve hezimet
Alyuvarlarımdan taşan ırmak
Akı gözlerimin
Ne fark eder ki alnımdaki beyazlığın
Sönmek bilmeyen niyazı
Nazımla yenik düştüğüm bir atmosfer
Ne dünyada kabul gördüğüm
Ne de hayallerime eşlik eden siren.

Na’şında umudun
Aksi yokken şerh düştüğüm ufkun
Sancılı aşk sevdalı semazen
Nazenin fetvalarım
Narin kimliğimde saklı heyelan
Göçtü göçecek zamanın
Enkazımda yiten kelamın
Savruk bir selamın da yokken karşılığı.

Sinmek bilmez bilmeyen hoyrat fıtratıma
Eşlik eden düş gücüne
Sitem eden gerçekler
Gerçi pervasızlığında iç sesimin
Göğe çentik attığım her saniyede saklı ömür

Bir çiçekse açan yüzü suyu hürmetine
Cesaret bulup da sırtlandığım
Aşk denen yükün
Endamında solgun feryat
İhbar ettiğim her gün saklı gecede
Geceden firar eden üç beş şiir
Meşrebi ölümse yalnızlığın
Meali ne ola ki bitimsiz hezeyanın?

Gücün asılı kaldığı bir fetva
Aşkın imla hatasına denk düştüğü
Aslında aş’ı iken ömrün
Sadece infazı dünün
Geçit vermek bilmeyen günün
Boynu bükük bir yetime merhamet eden
İlahi Gücün tanıklığında
O ferman ki
Yazmaya durulan her kelime iken
Aşkın bitmek bilmeyen esareti
Gecenin teninde saklı yürek
Belki de sitem eden sadece felek
En çok yalnızlığın rücu ettiği bir değnek ki
Sihirli asası özlemin
Aşkı katık yapmanın verdiği hüküm.