1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
387
Okunma
PENCEREMDE GÜNEŞ VARDI
Ve ay’da gözden kayboldu.
Korkuyu daha fazla içinde hissetti.
Parıldayan bir kaç yıldızın,
Işığıyla baş başa kalmıştı.
Önce güneş sonra ay şimdi de,
Yıldızların onu terk etmeye,
Hazırlandığı gibi.
Gözleri kapanırken ağır ağır,
Gülümseyen bakışlarla izlendiğini biliyordu.
Bir ürperti kapladı örselenmiş ruhunu.
Biliyordu, hiç yaşamadığı beklenen,
Ama gelmeyen bir sonla,
Karşı karşıya kaldığını.
Gözlerinin önünden akıp geçerken,
Eski bir filmin son sahneleri,
Eridi akıp gitti gecenin karanlığında.
Penceremde güneş vardı.
Beni bırakıp gittiğin gün
15-02-2007-Perşembe
Tuğrul Ahmet PEKEL
5.0
100% (1)
Cevap Yaz