Hiçbir zaman olmadı dünyada seyri sefam,
Bir zalim kazanında her gün pişti yüreğim,
Nasıl huzur bulurdum rahat değilken kafam,
Gözlerimin seliyle doldu taştı yüreğim.

Gönlüm arıyor iken ömür boyu dengini,
Bu zalime bahşettim gençliğimin rengini,
O da el alem ile yaşadı ahengini,
Kendi kendini yedi, eşti deşti yüreğim.

Mantığa uymayana kim diyebilir kader?
Bir ahlaksızın huyu beni perişan eder,
Tıka basa doyurdu çekilmez gamla keder,
Taşınmaz bu yük ile aklı şaştı yüreğim.

Hayalimin tersiyle yazılmış hayat kartım,
Umutlarımdan olmaz huzurda zerre artım,
Çektiğim azap ile çekilmez oldu tartım,
Ömrümü karartana tıpkı taştı yüreğim.

Çektikçe cefasını yükledi bitmez gamı,
Başıma da yıkarak gitti borç ile damı,
Allah’a salıverdim bu ahlaksız adamı,
Görüyor nasıl bittim, yorgun düştü yüreğim.

Beddua ile saysam kâfi gelmez tarifim,
Çektiğimle çekenler içindeki arifim,
O görüyor yuvama hem bayan hem herifim,
Son kararımla artık iki baştı yüreğim.

Böyle bir azap ile tükendi gençlik çağım,
Dedim çocuklarımla yuvamı kuracağım,
Onların sevgisiyle sönmeyecek ocağım,
Dört çocuğum bir de ben, beşte beşti yüreğim.

Yaşanmakta olan ibretlik gerçek bir olayı yansıtan
şiirimi günün şiiri olarak değerlendiren Seçki Kuruluna
teşekkür ediyor; en içten kalbi sevgilerimi, selam ve
saygılarımı sunuyorum.