2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
593
Okunma
Bir süredir uyuyamıyorum.
Ne aklımda sorular var,
Ne de canımı sıkan anılar.
Ama uyuyamıyorum.
Saatlerce yatıyorum karanlıkta.
Uykum yelkovan gibi koşturuyor etrafımda.
Akrep gibi yetişmeye çalışıyorum.
Zamanın kıskacında kalıyorum.
Saplıyorum sırtıma kendi iğnemi.
Öldürüyor zehrim kendi benliğimi.
Ama uyuyamıyorum.
Gözlerimi kapatıp düşler kuruyorum.
Güzel başlayan tüm düşler,
Nasıl olduğunu anlamadan kararıyor.
Düşler diyorum,
Her şey gibi güzel başlayan düşler,
Her şey gibi kötü mü bitmeli?
Karanlığa batıyorum karardıkça düşlerim.
Battıkça kendimden geçiyorum.
Bu uyku değil biliyorum.
Ama artık,
Bir ölü gibi,
Uyuyorum...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz