VUSLATIMIN MAKBERİ
Göğsümün mekanın da depreşen yoğun sevgi,
Karanlık da yol alan,hasretimin şarkısı,
Törpülenmiş zamanın arda kalan artısı,
Yoksan sen bu hayatta ağır geliyor tartısı.

Yaşıyorum hasretini hem seninle hem sensiz,
Hüzün sarmış dünyamı,güneş kapımı çalmaz,
Ay karalara bürünmüş,şavkım sensiz hiç yanmaz,
Sarpa sarmış kalemim sen olmazsan hiç yazmaz….

Sensiz hayat bir sürgün vuslata ermez gönlüm,
Arda kalan zamanımın kasisleri hep büklüm.
Yüreğimde ki haznem seninle dolu iken,
Sensizken mukaddesim batıyor diken diken ..

Çoraklaşan visalden,bekleyemem bir fasıl,
Keşkeler haykırıyor,nasıl kandım ben nasıl,
Bu kadar güvenmemin hatasıdır bu asıl,
Vuslatımın makberinde hep kalacak bu fasıl…

Sol göğsümün Niyaz’ı,hep yeşildir vahası,
Sana hep kucak açmış,hiç dinmiyor yarası,
Niyazi’nin sefası hep sanadır duası,
Vuslatın makberin de hep kalacak narası..
26-03-2021 Niyazi Çelik