Eylül’dür benim bir diğer adım..
Yaprakları dökülen sonbaharım ben
Hiç yaz olmadım..

Sol yanımda sızısı hiç dinmeyecek
Bir yaradır Eylül..
Yarım kalan başlangıçlarım
Uyutmayan anılarım
Öldürmeyen acılarım
Ve bir ömür mahkum olduğum
Sonsuz mateme Eylül’de boyandım..
Hüzün düştü payıma
Soluğum kesildi
Nefessiz kaldım..
Eylül’dür benim bir diğer adım..

Eylül’de doğdum ben
Eylül’de öldüm
Eylül’de yandım ben
En çok Eylül’de dondum..

Ve insan;
Daima sevdiğiyle imtihan olur
Bu hayatta..
Giden ömrümden gitti
Ben geride kalandım
Yusuf’un vuslatı Hakk’a
Ben Züleyha’nın sabrında sınandım..
Her ayrılık bir hüzün taşır.
Hüzün yüreğime teslim
Ayrılık sonbahara
Umudum baki olana..
Çünkü ben
Sonların başlangıcında sonsuzluğa
Talip olandım...
Eylül’dür benim bir diğer adım

Eylül’de doğdum ben
Eylül’de öldüm..
Eylül’de yandım ben
En çok Eylül’de dondum..!

Seyyal Tanır /26.03.2021