3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
931
Okunma
Buğday başakları en çok,
rüzgarların sevgilsiydi
hafif bir rüzgarda taranırdı saçları
baharda yağmura
yaz başlarında
güneşe hasret duyardı
bir temmuz sonu olurdu ömürleri
yeşilden sarıya dönüşürken renkleri
en güzel fotoğrafı sunardı
doğaya,insanlara
kimi farkındaydı
bu dönüşümün
en çok tırpanlardan ürkerdi
ayrışırken başakları gövdeden
bir kağnı sesinde dönerken teker
tarladan göç vardı
başaklar hüzünle ayrılırdı
taneleşirken
birden çoğalırdı taneler
kaybolurdu, bir değirmen
öğürtülmesinde..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz