Bazı şiirleri yazarken; boncuk boncuk buğulu gözyaşlarına boğulur biz şairler...

Hele de kurgu olmayıp; gerçek yaşanmış hikayesi olan şiirleri yazarken....

Çoğu zaman mısraların üzerine pıtır pıtır dökülür gözyaşları... İşte o anlarda şair kendinde değildir...

Siz hiç şiir içmenin sarhoşluğuna erdiniz mi bilemem ama, ayıkması bile zor..

Kimbilir ki, şairin cananı mışıl mışıl derin uykuların seher vakti tadındayken; şairin duyguları doruk yapmış, uykuyu bıçaklamış, hatta gecenin bitimsizliğine gark olmuştur.

İşte o anda evi yansa farkında olmaz şair...
"Can evi" tutuşanın "han evi" yansa ne yazar...

Bu eserim de o tür şiirlerimden birisi, lakin şu söyleyeceğime inanmayabilirsiniz, inanmayana da saygı duyarım.

-Hiç unutamam; "Bağışla" ve "Yakarış" başlıklı şiirlerimi yazarken sigaram parmaklarımın arasına yapışmış, acısını şiir bittikten sonra farketmiştim...

Şiirlerimi okuyan çoğu okurlar; üzülür, dertten dem aldığımı, acıdan ve, sitemden beslendiğimi söylerler, yorumlarının sonunda ise sevinçli, neşeli eserler yazmamı eklerler.
Tatlı tatlı gülümserim ben buna... Tebessüm ederim...
Haklılar..

Lakin sezmezler ki;
hüzün, acı, sitem ve dert içine; sevgiyi, sadakati, özlemi, hasreti ve de "" vuslat çığlıkları çağrısını"" sıkıştırmak gibi bir "şiir yazım stili" beni daima etkilemiş ve adeta çizgim olmuştur.

Her eserin bel kemiği, omurga bir dörtlüğü vardır. Eserin ana teması da bu dörtlüktedir.

Gündüzleri hiç şiir yazmam, yazamam daha doğrusu, kırk yılı aşkındır şiir yazarım ama bir şiir yazayım diye de hiç elime kalem almadım.

Benim şiir sancılarım hep gece tutar, en yorgun gecemde bile uykuya dalsam da dürte dürte uyandırır ilhamım... Bir bakmışım ki şiir yazıyorum...En uzun şiirim de 20 dakikada çıkar.. İlham işte...

-Sana göre şiir nedir? derler bazı dostlarım... Bence şiir; onmaz yaralara dahili sürülen bir tür "duygu merhemi" ve asla haricen sürülmez...

Bazen de;
-Şiiri bırakabilir misin? derler...
-Bu karar tek kişilik alınamazki, ben bıraksam ilhamım bırakmaz, zaten yazdıran da "O"...Ben sadece kalemi tutan bir hamal...

Sevgilerimle