yüreğimizde
bazen gerçek ve düş iç içe geçer
içimizden onca güzel şey geçerken
ruhumuz sıratın en incesini seçer


bir düş gördüm su akıntısında
gölgesi kalleş bakan karaltısında
huyun yüze yansımasında gördüm
meczubun küresel göz parıltısında


ahır zaman sevdaların yarasında
çilesinde seyyahın yüz karasında
kan revan olmuş kumların arasında

kalubeladan beri yakılan ağıtlarda
vahiye ayet ayet yazılan kağıtlarda


ve
gök
yüzü
gibi mavi
masmavi bir masalın ışıltısında gördüm


gördüm ki
dikenin açtığı yaralar bir yabancının elidir
ve dokunan her söz bülbülün zan yelidir
bu şiir diken yarasından akan kan selidir
hiç bir aşk dikensiz gül bahçesi değildir


___ kaç kez yanar
________ insan dediğin
_______________ kaç kez kanar
___________________ bu yürek daha
______________________ kaç kez acıyı anar



yani hep vardı da adı yeni konuluyordu
gölgesi karanlığın
acısı ayrılığın
kanar ışığın
cana aşığın
sarmaşığın
duvarda
yansımasına k/anmaktan

ve anmak kandır
ve böyle şiir söylemi
ve bavulu hep hazırdır
____ gözü yol da olanın... öyle mi


sır, ancak sevdasında
ölümü göze alana aşikarmış
bilesin ki kalbinde sır noktası
kan içinde kapkara bir süveydaymış

niyet, iyiye götürürken yüreğinizi
en kötünün de kapısını açabilirmiş

aşk ve nefret
gerçek ve yalan
sadakat ve ihanet
bir kırmızı çizgi ötesi kadar yakınmış

ve kalbiniz düştüyse karanlıkta esvedeyne
yetim kalan bir sevdanın yüreğini okşayamazmış...