Uçak görünce
Uçaaak uçaaak
Babama selam söyle derdim
Oysaki
Babam evde
Koşardım uçakla yarış yapardım
Çocukluk aklım işte

Ayaklarımı yerlere vururdum
Hüngür hüngür ağlar
Tuttururdum şeker diye diye
İsterdim bir kaç tane daha
Vereceklerdi illa
Hakkım sanki
Çocukluk aklım işte

Kağıttan kayıklar
Bir leğen içinde yüzdürürdüm
Düüüt düüüt
Geçilin yoldan, geliyor dandan
Saklambaçta herkesi görürdüm
Biip biip
Çocukluk aklım işte

Komşu kızı Hattuç’la
Doktorculuk oynardık
O hasta olurdu, ben doktor
Tahta kurşun kalemde iğne
Koluna batırınca iyileştirirdim de
Çocukluk aşkım işte

Boyacıı boyacıı
Ayakkabını boyayım mı abiii
Gıcır gıcır olmazsa para verme abiii
Parayı da alınca beğenmezdim
Parmaklarım, yüzüm kara boyalı
Gülerdi arkadaşlarım
Bir mahalleden diğer mahalleye kadar
Kovalardım
Bir tekme
Çocukluk aklım işte

Küçük bir tepsim
Düşerdi simitlerim
Tozlu tozlu satardım
Çıtııır çıtııır
Kimseler almazdı
Ağlardım
Çocukluk aklım işte

Uzunca ipli topacım
Oynardım, oynardım
İçmezdim su, demezdim acım
Renkli renkli bilyelerim
Vuruşturdum
Hep utardım
Çocukluk oyunum işte

Her günümü hatırlarım
Sanki o anı yaşarım


22 Mart Dünya ‘’ Çocuk Şiirleri ‘’ Günü