1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
388
Okunma
Sazını bağrına dost diye bastı,
Aşıklık yolunda dolu bir tastı,
Uzun ince yollar tek ona hastı,
Kervanını yolda dizdi de gitti.
Hisleri güçlüydü onun her daim,
Dünya onun için oldu hep zalim,
Kara toprak dedi o benim yarim,
Yarine hasretle koştu da gitti
İncinmedi dostun kem sözlerinden,
Şikayet etmedi hiç gözlerinden,
Okursun çileyi bak yüzlerinden,
Hayatın kahrını çekti de gitti.
Veysel’i anlamak aşk ile olur,
Aramak beyhude o seni bulur,
Okunan her sözü kalbe dokunur,
Özünü sözünü koydu da gitti.
Velhasılı çaldı kırık sazını,
Bir tek anasına etti nazını,
Hep feleğe eyleyerek arzını,
Sazını duvara astı da gitti.
26.03.2019
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz